Sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie

Kościół pw. Matki Bożej Rokitniańskiej został wyniesiony do rangi Bazyliki mniejszej przez papieża Jana Pawła II w 2001 r. Zaprojektował go królewski architekt Karol Marcin Frantz. Miał on zastąpić drewniany kościół, który nie był wystarczająco duży, by pomieścić wciąż rosnącą rzeszę pielgrzymów przybywających do Cudownego Obrazu. Budowę Bazyliki rozpoczęto w 1705 r. Początkowo miała stanąć na wzniesieniu nieopodal wsi, do dziś zwanym Górą Kościelną. Ostatecznie kościół zaczęto budować w roku 1740 na specjalnie usypanym wzgórzu, w samym środku wsi. Sanktuarium w Rokitnie, wraz z jego głównym przedmiotem religijnej czci - Cudownym Obrazem Matki Bożej, posiada wielowiekową historię, jako szkoła żywej wiary dla ludu tych ziem. 

Modlitwa, wyciszenie – Bazylika, Ogrody rokitniańskie, Kalwaria Rokitniańska
Rokitno to znak naszej potrzeby zatrzymania się w biegu. Biegu, jaki wyznacza nam tempo życia, nieumiarkowanie w jego konsumpcji. Biegu, podczas którego nie mamy czasu ani na słuchanie, ani na opowiadanie. Tutaj, w Rokitnie, jest Ktoś, Komu można opowiadać, Ktoś, Kto słucha. Tutaj możemy zahamować swoje zabieganie, wolnym krokiem przejść wszystkie stacje zatrzymań.
 

Lokalizacja: 

Zadanie publiczne jest współfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Marszałkowskiego województwa lubuskiego