Pałac Wiejce położony w sercu Puszczy Noteckiej w sąsiedztwie rzeki Warty to oaza spokoju. Obiekt położony jest z dala od ruchliwych dróg i zgiełku dużych miast.
Po trzecim rozbiorze Polski (1795 r.) Wiejce przeszły w ręce pruskie. Pięćdziesiąt lat później w ich historii znacząco zapisał się nowy właściciel wsi, niejaki major von Kothen. Za jego czasów w Wiejcach stanął folwark i zespół pałacowo-parkowy, pełniący zarówno funkcję mieszkalną, jak i reprezentacyjną. W latach 30. XX wieku, kiedy wieś należała do rodziny von Benninngsen, pałac przeszedł gruntowną przebudowę, został też powiększony o boczne ryzality. Neobarokowe założenie przybrało formę budowli łączącej różne style architektoniczne….
Nowy, prywatny właściciel urządził w odnowionych wnętrzach hotel i ośrodek konferencyjno-seminaryjny. Sąsiadujący z pałacem szachulcowy spichlerz (tzw. rządcówka) służy zaś celom rehabilitacyjno-rekreacyjnym.
W I połowie XIX w. Wiejce należały do właścicieli Goraja, a następnie do majora von Jena-Kothen, który wybudował tu folwark i nieduży dwór z parkiem. W XIX w. funkcjonowała w Wiejcach duża huta szkła. Kolejni właściciele wsi rozbudowali dwór, który w latach 30. XX wieku przybrał formę neobarokowego pałacu. W 1945 r. wieś przyłączono do Polski, zaś jej ludność wysiedlono do Niemiec. W pałacu mieściła się szkoła, ośrodek kolonijny, a po przebudowie w latach 2001-2003 luksusowy hotel i centrum konferencyjno-rekreacyjne.
Więcej informacji: http://www.wiejce.pl/budynek/palac/
Zadanie publiczne jest współfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Marszałkowskiego województwa lubuskiego