Pałac Barokowy (Zamek) w Zaborze

Barokowy zamek (pałac) przebudowany został w latach 1745 i 1957. Od XVIII w. ... Ostatnią właścicielką pałacu przed II wojną światową była druga żona ostatniego cesarza Niemiec, Wilhelma II Hohenzollerna, Hermina, mieszkająca w pałacu do 1922 i po śmierci cesarza do kwietnia 1945.
Największym zabytkiem Zaboru jest zespół pałacowo- parkowy z XVII w. Imponujący pałac w Zaborze jest jedyną w regionie budowlą przypominającą wczesnobarokowe pałace francuskie. Budowla skonstruowana została na kształt podkowy z trzema kondygnacjami. Wnętrze pałacu urządzone zostało również według stylu barokowego. Dodatkowo budynek otoczony jest fosą głęboką na 3m i szeroką na 15 metrów. Wokół dziedzińca stoją piękne barokowe budynki. Do zabudowań należy również  park liczący 20 hektarów o symetrycznym układzie alei, których główną osią jest jezioro Liwno.

Historia obiektu sięga roku 1677. Powstał on z polecenia Johanna Heinricha von Duennewalda.  
Za czasów Fryderyka Augusta w 1745r. zdarzył się wielki pożar, który strawił częściowo zamek, folwark oraz browar zamkowy. Dzięki finansowaniu z Drezna pałac odbudowano. Nadano mu bogaty wystrój zewnętrzny. Wnętrze pałacu urządzono natomiast w stylu rokokowym. Przebudowano wtedy salę rotundową mieszczącą się na osi parteru, balową na piętrze i salę położoną w południowo-wschodnim narożniku trzeciej kondygnacji. Dodatkowo dobudowano też trójkątny fronton.
Podczas wojny siedmioletniej pałac uległ działaniom wojennym, które zniszczyły pałac. Hrabia Cosel zwrócił się o odszkodowanie do króla Prus za ziszczenia dokonane na jego ziemiach. Pieniędzy nie otrzymał.

Konfliktowy charakter hrabiego sprawił, że popadł on w konflikt z sąsiadem von Goltzem o przyległe ziemie. Panowie starli się w pojedynku na polach wioski Łaz. Hrabia Cosel został pokonany. Choć pchnięcie Goltza nie było śmiertelne, hrabia nie opuścił już łoża i zmarł dwa lata później.

Zespół pałacowo-folwarczno-parkowy w Zaborze to jedno z najważniejszych barokowych założeń rezydencjalnych typu francuskiego/
Barokowy zamek (pałac) przebudowany został w latach 1745 i 1957. Od XVIII w. własność hrabiów   Cosel, potem książąt na Siedlisku, rodu Schönaich-Carolath. Ostatnią właścicielką pałacu przed II wojna światową   była druga żona ostatniego cesarza Niemiec, Wilhelma II Hohenzollerna, Hermina,   mieszkająca w pałacu do 1922 i po śmierci cesarza do kwietnia 1945. Od 1956 w pałacu mieściło się prewentorium   przeciwgruźlicze dla dzieci, od 1976 – Sanatorium Dziecięce, a od 1998 – Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży. Zamek wraz z folwarkiem, w skład którego wchodzą: trzy oficyny, oficyna (obecnie szkoła), stajnia (obecnie hotel), kostnica, szklarnia, dwa budynki gospodarcze oraz parkiem stanowi zespół zamkowy.
 

Więcej informacji: https://zabytek.pl/pl/obiekty/zabor-zamek